Trúin og ástin!

Það hefur löngum verið ljóst að ástfanginn maður opnar sig fyrir samfélaginu við skapara sinn. Konur eru gjarnan opnari fyrir trú og hinu yfirnáttúrulega sem gæti skýrst af skapferli þeirra. Þær eru auðsveipnari og viðurkenna veikleika sinn mun fyrr en karlar. En hvað sem líður sálfræðilegum þönkum um mismun kynjanna þá hefur það verið mönnum ljóst lengi að ást og vera elskaður opnar á hið Guðlega í okkur!

Segir ekki í hinni helgu bók að ,,Guð er kærleikur" og ,,sá sem elskar er af Guði fæddur"? Oft er talað um grimdina sem felst í trúarbrögðunum þar sem í nafni trúar hafa verið háðar styrjaldir og önnur misindisverk. Því er sjaldnar bent á tenginguna milli ástfanginna og trúhneigðar. Trúin á hinn sanna Guð byggist á kærleika og gefur frá sér ást!

Ég vil benda á hið augljósa að mannlegt eðli snertist af eðli Guðs þegar ástin/kærleikurinn, grípur okkur. Þá opnast á það svið að Guð almáttugur hefur myndað okkur í sinni mynd, mynd kærleikans.

Vandinn er svo sá að við tengjum gjarnan ást saman við losta og kynlíf. Munurinn er sá að ást og kynlíf krefjast og vill fá en ást og kærleikur gefur, fórnar og krefst ekki. Það sérst best í boðskap Jesú Krists þegar sagt er að :,,Því svo elskaði Guð heiminn að hann GAF SON SINN eingetinn, til þess að hver sem á hann trúir glatist ekki heldur hafi eilíft líf"! Hinn fórnandi kærleikur!

Það er því ánægjulegt að sjá þegar söngstjörnurnar verða fyrir sömu áhrifum að ástin opnar á hið Guðlega og þess vegna sækja þau í heimahaga kærleikans, þar sem kærleikur Guðs svífur yfir vötnum og Heilagur andi talar tungum Guðs ástar!

Snorri í Betel

Sækja kirkju saman í tilhugalífinu