samfélagssáttmáli brotinn

Eitt sterkasta boðorðið er :,,þú skalt ekki stela"! Við viljum gjarnan hafa eignarréttinn í hávegum hafðan og samfélagið verði þannig að það sem við eigum fái að vera okkar eign. Sumt sem við eigum er lítils virði en samt tengt minningum sem ekki verða metnar til fjár. Annað er gulls í gildi og selst á uppsprengdu verði fari það á markað.Það er því nauðsynlegt að smáþjófurinn sé gómaður og stöðvaður við að eyðileggja samfélagssáttmálann með því að virða ekki eignarréttinn.

En hvað gerum við gagnvart hinum volduga sem virðir ekki samfélagssáttmálann? Um daginn kvartaði þjóðkirkjan yfir því að sóknargjöldum hennar sé ekki að fullu skilað. Ríkið ,,ræni" 40% þeirra. Ekki er lögreglan kölluð til því að ,,hinn stóri" er nú að láta greipar sópa. Hin ýmsu litlu trúfélög sem eiga einnig að fá sín sóknargjöld hafa þurft að sjá á eftir sóknargjöldum svo árum skiptir. Hvað gera menn þá?

Sagan af Hróa Hetti er einmitt saga um mann sem brást við yfirgangi og þjófnaði hins volduga gagnvart þeim smáu þegnum sem þurftu að búa við kúgun og rán. Í sögu þeirri er Hrói ávallt hetjan sem bjargar. Vantar mann eins og Hróa Hött í okkar samfélag?
Það telst ekki siðaðra manna háttur að bregðast við þjófnaði með ránum. Við höfum okkar lögreglu lið sem má og skal siga á misindismenn samfélagsins sem brjóta ,,samfélagssáttmálann", stela og rjúfa allsherjarreglu.

En lögreglan er ekki kölluð til vegna þjófnaðar á sóknargjöldum! En eins og nafnið hefur að geyma sér lögreglan um lög landsins og reglur samfélagsins.

Það hefur verið einnig ríkjandi viðhorf í árþúsundir að virða líf einstaklingsins. Hér á landi var síðasta aftakan norður í Húnavatnssýslu í Vatnsdalshólum 1830. Hún var vegna þeirrar lagareglu sem þá gilti að manndrápi er refsað með aflífun hafi drápið ekki verið óviljaverk.Auga fyrir auga, tönn fyrir tönn og líf fyrir líf er gamall mælikvarði því ef hann var ekki þá fóru siðleysingjarnir þannig að að bæði augun voru heimtuð eða allar tennur teknar burt og jafnvel öll fjölskyldan drepin eins og fjöldi frásagna er til um. 

Þegar nazistinn Heidrich, landstjóri Tékklands var drepinn þá gilti ekki reglan ,,líf fyrir líf" heldur voru allir karlmenn og drengir þorpanna sem lágu nálægt lendingarstað hryðjuverkamannanna sem drápu Heidrich eytt, konurnar sendar í vændi og þorpin afmáð. Gamli mælikvarði siðferðisins var horfinn úr réttarkerfi nazista.

En hver er reglan í dag? Mannréttindi! En mannréttindi hins smáa og ófullveðja er fórnað fyrir mannréttindi kvenna. Í fóstureyðingarfrumvarpinu nýja um þungunarrof er það borið fram sem gildri ástæðu fyrir þungunarrofi að konan ráði yfir sínum eigin líkama. Meira að segja þegar Ísland var heiðið og mannvíg voru stunduð þá var útburður barna litinn illu auga þó svo að lög bönnuðu ekki. 

En þetta er svo sem ekki alveg nýtt. Á árunum fyrir síðari heimsstyrjöld voru tvær lífsskoðunarstefnur að keppa um athygli og fylgi almennings. Sú fyrri var Nazismi sem með skelfilegu háttalagi flokkaði lífið í æðra (über-mench) og óæðra (unter-mench). Ekki ólíkt því sem við gerum gagnvart fóstrum í móðurkviði. Jú þá voru mannréttindi og MANNRÉTTINDI!

Sú síðari var tilfinningin eða Ástin sem menn áttu að varðveita umfram skuldbindingu. Það birtist aðallega í aðför að hjónabandinu. Það var ekki lengur heilagt heldur ,,ástin". Ef tilfinningin kólnaði gagnvart makanum mátti finna aðra persónu sem glæddi ástina og hægt væri þá að vera ástinni/tilfinningunni trú og lifa þannig fylltu lífi.

Freud og fylgismenn hans tefldi fram þeirri skoðun að:,,hið kristna siðferði væri fjandsamlegt lífinu þar sem það brýtur í bága við kynferðiseðli mannsins. Hin kynferðislega bindindissemi kristninnar orsakar sjúklegar bælingar sem hafa skaðleg áhrif á alla. Fyrir mörgum lamar hún heilbrigði bæði sálar og líkama með hinum bældu dulhygðum (komplexum) sem kallast ,,neuroser" eða taugaveiklun.(O.Hallesby,Nýja siðferðið,bls 4,kristilegu stúdentafélag,1939)

Þriðja atriðið var sambúðarformið. Hin kristna skoðun er að hjónabandið er milli karls og konu. Samlíf þeirra á að vera innan hjónabandsins og skapa afkvæmum hjónanna öruggan samastað, traust heimili. Ef maður tók sér konu til samlífs og þau voru í óvígðri sambúð var konan ævinlega kölluð frilla. Íslenskan varðveitir þetta orð en það er varla notað á Íslandi því frillulífið, óvígð sambúð er svo sjálfsagt í dag. Hin ,,nýja skoðun" eða ,,hið nýja siðferði" var í Þýskalandi Nazismans birt almenningi í  bók sem vegsamar allar tegundir kynlífs og teflir fram réttlætingu þess frá vændi,til frillulífis og kynvillu.(O.Hallesby bls 6,kristil.stúd. 1939)  Í dag færðu ekki prestsstarf ef þú gefur ekki saman tvo karlmenn eða tvær konur. Ef þú ert kennari sem talar gegn kynvillu og samkynhneigð færðu ekki starf eða að halda starfinu. Hvar eru viðvörunar raddir kristninnar gegn þessum lífsmáta? Hefur þú heyrt þær nýlega?

Fjórða atriðið er hvernig litið er á misnotkun á börnum eða nauðgun. Málefnið með misnotkun barna er núna dregið í efa sem ,,varanleg eyðilegging" á sálarlífi þeirra. Nefnt er í umræðunni um Micael Jackson að drengirnir sem urðu fyrir misnotkun hans eru báðir fjölskyldumenn og sýna ekki af sér óeðlilega hegðun eða brotið lífsmynstur. Þeir komu óskemmdir útúr þeirra reynslu. Varðandi nauðganir þá er tilhneigingin að milda dóma.

Öll þessi atriði eru dæmi um ,,Nýtt siðferði" sem ræðst gegn kristna siðferðinu og er því að brjóta ,,Samfélagssáttmálann" sem lýst hefur þjóðinni í meira en 1000 ár.

Þegar þessi sáttmáli var rofinn milli heimstyrjalda þá átti eitthvað gott að koma yfir þjóðfélögin í Evrópu og víðar. En um leið losnaði um friðinn og ein mannskæðasta styrjöld mannkynssögunnar fylgdi í kjölfarið. Lög og regla hurfu en ólög og upplausn komu í staðinn. Sleppum við?

Þjófurinn í Keflavík með 45 ilmvatnsglösin fær ekki að njóta ilmsins af þeim heldur dúsa í óþef ærumissis og jafnvel vera gerður brottrækur úr landi sé hann ekki íslenskur ríkisborgari.

Hvað verður um okkur hin þegar nýja siðferðið verður viðurkennt sem lög í landinu?

1. Við missum tjáningarfrelsið. Ekkert má segja gegn nýjum húsreglum. Allt verður túlkað sem hatursáróður, kúgunar boð og mannhatur.

2. Við fáum ekki að lifa sem frjáls þjóð með sátt og samlynd viðhorf. Hjónabandsrof og fóstureyðingar munu stórauka á vanlíðan þeirra sem taka þátt í slíku. Vanlíðan í samfélaginu veður ólæknandi. Samfélagið getur ekki bætt skaðann.

3. Við missum af vernd Guðs yfir okkar landi. Þessi atriði sem tilheyra nýja siðferðinu kostuðu Evrópu mannfelli í milljónatali og hrun samfélaganna. Af hverju skyldum við sleppa.

4. Ef vernd Guðs hverfur af þessu landi þá munu náttúruöflin verða mun skæðari fyrir mannfólkið hér. Eldgosin verða ekki túrista eldgos heldur stórskaðleg fyrir menn og málleysingja. Erum við tilbúin að heyja baráttu gegn Guði almáttugum?

Mér finnst við standa frammi fyrir því að varpa frá okkur auðnu og hamingju fyrir ávinning sem við sjáum ekki. Um leið og Guð víkur frá þessu landi þá hverfa mannréttindi og réttlæti í samfélaginu en við tekur samfélag sem hvorki virðir menn, eignir, lög eða líf. Viltu búa í slíku samfélagi? Spurðu Þjóðverja eða Rússa hvað þeir fengu með sínu guðlausa siðferði!

 

Guð hjálpi okkur

Snorri í Betel

Stal ilmvötnum fyrir 45 þúsund krónur