talar enn, þótt dauður sé!

Mér kom í hug þessi setning úr helgustu bók veraldar, Biblíunni, þegar ég las frásögu Guðnýjar Bjarnadóttur.

Setningin sem ég vísa til er úr Hebrebréfinu og á við um Abel, þann fyrsta sem varð fyrir rangindum og misbeitingu. Hann var drepinn af bróður sínum, Kain. Enn lifir sagan.

Kristinn E, leiðtogi sócíalista, fór yfir mörkin. Guðný segir frá, skilar skömminni og enn lifir sagan. Hann talar enn þó dauður sé.

Svona eru minningarnar; þær lifa alla af.

Er ekki tímabært að leyfa gömlum ráðum fyrri kynslóða heyrast í samtímanum? Þær urðu að ganga í gegnum ýmislegt og þær minningar lifa og tala þó þær kynslóðir séu horfnar.

Eitt ráðið er: ,,Flý þú æskunnar girndir..."! Það er ótrúlegt hvað þau mistök æskunnar eru lífsseig! Annað er: ,,Með hverju getur ungur maður haldið vegi sínum hreinum? Með því að gefa gaum að orði þínu"! Sá gaumur talar meðan við lifu og löngu eftir að við höfum dáið.

Þriðja má nefna í þessu samhengi: ,,Vertu trúr allt til dauða og Guð mun gefa þér kórónu lífsins"!

Margur ungur og sumir allt fram  á gamals aldur sniðganga þessar grundvallar stoðir til fagurs mannlífs og ljúfra minninga að lífi loknu. Þeir, fyrir bragðið, öðluðust ekki kórónu lífsins.

Minning þeirra afhjúpaði þá, verkin sem þögnin og leyndarhjúpurinn átti að hylja hvarf. ,,Dómsdagur" reyndist myrkur og sár!

Hvað getum við gert?

Er til of mikils mælst að dustað verði rykið af boðskapnum:,,Gjörið iðrun og snúið ykkur frá synd og til trúar á Jesú því við það  mun hann hreinsa okkur af áhrifum þeirra verka sem við keppumst við að hylja"!

,,Af ávöxtunum skuluð þið þekkja þá".   vilja ekki allir hafa góðan ávöxt í minningum um okkur í hugum annarra?

Snorri í Betel

Segir Kristin E. hafa misnotað sig kynferðislega