Nútíminn/ Nazisminn!

Hitler lét rita Biblíuna án orðsins "Gyðingur".

Er ég of móðgandi að minna á þessa sögulegu staðreynd? Á sínum tíma fannst Hitler nauðsynlegtl að breyta Biblíunni sér í hag. Tíðarandi Nazismans kallaði á breytingar á Biblíunni. Sem dæmi þá eyddi hann úr Biblíunni orðinu: "gyðingur" 

Boðorðið: "Þú skalt ekki morð fremja"  var breytt í :"Heiðra Foringja þinn" 

og "þú skalt ekki stela"  var breytt í "haltu hreinu blóði þínu". Í Biblíu hans mátti Jesús ekki tilheyra gyðingunum 

 Og Hitler tryggði framgang þeirrar kirkju sem var höll undir naziska-guðfræði. Hún tók mið af tíðarandanum og viðurkenndi að Biblían væri skrifuð á öðrum tíma. Mönnum bæri að skilja Biblíuna út frá nútímanum, hinu "naziska tímabili.

Nú, 2007 eru margar samsvaranir við naziska hugsun. Þær koma fram í t.d. afstöðunni til þess sem Biblían segir um kynvilluna og þrýsting einhvers ósýnilegs hóps sem vantar "Foringja" en vill fá kirkju sem lætur undan ægivaldi kúgarans. Þegar orð er sagt særandi eða að það næri fordóma gegn samkynhneigðum þá er það fjarlægt eins og í Biblíu 21. aldar.

En Biblían segir: "Konung hafa þær yfir sér, engil undirdjúpsins. Nafn hans er á hebresku Abaddon (eyðing, glötun) og á grísku heitir hann Appolýon (eyðandinn) Op.9:11

Áður en Hitler fór að eyða mönnum í þúsundatali þá breytti hann bókinni sem gaf mönnum rétta sýn á málin og setti mönnum mörk. Þannig var hægt að binda dauðann, siðspillinguna og synd. Í dag er "kirkjan" í óðaönn að leysa böndin og þarf engan Hitler til að koma því í kring! Hvaða konung hefur kirkjan yfir sér?
Ég spyr mig, ef Abbadon afbakaði Guðs orð fyrir 70 árum og kallaði rúmlega 50 milljónir til grafarinnar. Hvað er þá framundan hjá okkur þar sem við erum þegar farin að afbaka Guðs orð? Er Abbadon sestur að völdum á Íslandi?
Guð forði okkur frá því!

Hver hefur völdin á Íslandi?

Kveðja

Snorri í Betel 

Fölsuð Biblía 21.aldar!!!

Mér brá þegar fréttaþulur um nýja Biblíuþýðingu bar saman 1.Korintubréf 6. kafla og vers 9. Þá kom í ljós að þýðingarnefnd sleppti gríska orðinu "arsenokoitis" og bjó til heila setningu sem höfðaði til ólifnaðar. Fram til þessa var þetta orð þýtt sem kynvilla en það gengur víst ekki í dag. Vissulega er kynvillan ólifnaður og 40 prestar hafa verið á málþingi í þjóðminjasafninu til að róa að því öllum árum að ólifnaðinn skuli leiða að altari þjóðkirknanna og blessa. Þó vita þessir 40 að Biblían segir við okkur að taka ekki þátt í "annarra syndum" 1.Tím.5:22

En hvers vegna má ekki Biblían vera þýdd yfir á íslensku án þess að vera brengluð og fölsuð? Hér er greinilegt dæmi um að mönnum er hætta á að falla undir tíðarandann og láta hann ráða. Þetta er svo sem ekki nýtt. Dæmin eru um slíkt í Biblíunni eins og með Lot í Sódómu og Pétur í garði Æðstaprestssins. Það gat tekið á að vera einlægur fylgjandi Jesú Krists - Orðs Guðs. Og enn þurfa menn að fylgja honum með djörfung. Prestalaunin uppá nærri hálfa milljón blása þeim ekki kjark í bringu!

En eftir þessar upplýsingar úr fréttum kvöldsins þá verð ég að "snýta mér í foragt" yfir þessu falsaða verki þýðinganefndar sem skilar því ekki til kynslóðar 21. aldar sem Guð hefur ætlað okkur að koma til skila.

Páll lagði ríka áherslu á það við Korintumenn að þeir (postularnir) framgengju ekki í fláttskap né fölsuðu Guðs orð heldur birtu sannleikann og skírskotuðu til sannleikans sem hver maður veit að birtir okkur álit Guðs á málum. Auðvitað vita allir að kynvilla er ólifnaður og trúlega vita meðlimir Samtaka 78 það allra best.

Þessar upplýsingar sem ég fékk um Biblíuþýðinguna nýju gefa mér ekki tilefni til að kaupa mér eintak né nota til skírskotunar í prédikunum mínum þar sem sannleikanum er breytt, hann afbakaður og ekki lengur "skírt og klárt Guðs orð".

Skiptir þessi litla breyting svona miklu? Það er ekki mikil mengun í norska vatninu en áhrifin eru gríðarleg það er óhæft til neyslu. Þannig er og fölsun Guðs Orðs - það er óhæft til neyslu.  Menguð þýðing eyðileggur "innblásið Guðs orð, gerir það óhæft til fræðslu, umvöndunar, leiðréttingar, til menntunar í réttlæti, til þess að sá sem tilheyrir Guði sé albúinn og hæfur gjör til sérhvers góðs verks."

Fyrst við höfum dæmi um svona ramma fölsun þá er engin ástæða til að treysta einhverju öðru sem þýðingarnefndin hefur komið nærri og Biblíufélagið gefur út! 

Nú segi ég mig úr Biblíufélaginu.

Gjör þú slíkt hið sama og stofnum nýtt Biblíufélag sem þýðir og gefur út ómengað Guðs Orð!

 

Snorri í Betel 

Ekki hneikslast á Palla!

Nú er Palli einn í heiminum. Hann er orðinn hálaunamaður og vill engan við tala. Hann hækkar í launum og bara hækkar og hækkar. Þó hann sé uppalinn á heimili jafnaðarmanns þá hefur jafnaðarhugsjónin horfið vegna freistingarinnar að vera meðal hinna háu. Ofurmaður á ofurlaunum!

Palli er samt ekki einn á háum launum. Við eigum marga sem sækja þangað. Eða er undarlegt að núverandi borgarstjórn skuli öll samþykkja Björn Inga og verkin hans - bara til að komast að kjötkötlunum? 

Það er nefnilega afar merkilegir tímar yfir Íslandi. Allar gömlu hugsjónirnar um sanngirni, jafnrétti og náungasamvinnu eru á hröðu undanhaldi úr samfélaginu.

Útrásin og ofurlaunin eru forréttindi sem hinir "kláru" fá að njóta. Þeir eru komnir lengra á veg "þróunarinnar" en hinir sem eru "hjarðdýr" (eins og kennarar) og láta bjóða sér smánarlaun uppeldis- og heilbrigðisstétta til að "bjarga" þjóðfélaginu eiga ekkert betra skilið.

Veistu að 1968 þá var kennarastarfið 4 eftirsóttasta starf ungrar æsku á Íslandi. Árið 2003 var starfið komið niður í 9. sæti og nánast aðeins stúlkur hugsuðu sér að verða kennarar? 

Ekki eru mörg á síðan Steingrímur Hermannsson var formaður Framsóknar og forsætisráðherra. Hann bað samtök launafólks að stilla kaupkröfum í hóf til að bjarga atvinnuvegunum. Úr því kom þjóðarsáttin. En flokksgæðingar hans eru núna í milljarða hópnum sem ætlar að græða og eiga hlöður fullar til margra ára.  Nú er Framsóknarflokkurinn flokkur hinna fámennu, ofurmanna á forréttindalista ríkis og bæja. Hvert fór hugsjónin?

Þarf nokkuð að fjalla um Sjálfstæðisflokkinn? Hann var brautryðjandi þessara breytinga sem hét þá "báknið burt". Allt átti að vera betur rekið af einkaaðilunum og vegna þeirra hafa launin vinnandi stétta stórbatnað. Finna ekki allir fyrir því? 

Ofurlaunin og ofurgróðinn eru afkvæmi Guðleysis sem fer vaxandi á Íslandi. Kirkjan leikur mikið hlutverk í því að eyðileggja traust á Biblíuna. Hennar þjónar (40 stk. eru nefnd) ganga fram í því að segja mönnum að ekki þurfi að taka mark á Biblíunni það megi alveg blessa það sem Guð segir vera andstyggð. Ef Biblían sem grundvöllur kristinnar trúar, má vera afgreiddur á þennan hátt, er þá eitthvað annað í henni sem þarf að fara eftir?  Þurfa þá menn eitthvað að trúa því að allir menn séu skapaðir jafnir? Hver verður þá náungi minn ef hann er ekki á ofurlaunum og aflögufær? Eða eru sumir bara ekki klárari af því þeir eru háþróðir og hinir þess vegna óæðri?

Við stöndum frammi fyrir nýju upphafi á nýju þjóðfélagi þar sem hinir sterku (lengra komnir) ráða og hafa rétt til að nærast á ofurlaunum.

Kristið siðferði og meðaumkun með náunganum eru á hröðu undanhaldi. Þess vegna er kristin trú ógn við nútíma skoðanir og á skjön við taumleysi ofurmennskunnar á ofurlaununum. Þeir menn hafa ekki getað aukið þorskveiðiheimildir eða bætt fiskistofna við Íslandsstrendur. Þeir hafa ekki komið með lausnir fyrir sjávar- og sveitabyggðir sem eru komnar að hruni?

Er ekki tími núna til að hverfa aftur til kristinna gilda og stofna heilbrigt samfélag sem heldur inná við en ekki aðeins út á við. Þá hætti "Palli að vera einn í heiminum".

kveðja

Snorri í Betel 

Guðfinna er háþróuð kona.

Mikið var ég glaður að heyra í fréttum um afstöðu Guðfinnu að útiloka ekki sköpun sem skýringu á tilverunni. Vissulega er trúin á sköpun "óvísindaleg" af því að Guð er ekki mælanlegur. Það er hamingjan ekki heldur eða sorgin. Vanlíðanin og gleðin eru vissulega sýnileg en af því að það er ekki mælanleg þá eru það ekki vísindaleg verkefni. Sennilega vantar háþróuð mælitæki til að geta skoðað hamingjuna skv. stöðluðum skala.

En er það ekki alveg klárt að af lífi kemur líf og enn bera sáðjurtir, dýr og menn afkvæmi samkvæmt tegundinni. Ef þróunin væri klárt fyrirbæri þá væri hægt að sjá aukna fjölbreytni í dýraflórunni en því miður þá er frekar fækkun á dýrategundum því þær eru margar útdauðar.

Er ekki líka athyglisvert hve miklar breytingar menn hafa gert á korni og klónun með fikti í genum lífvera? Sannar það ekki að til að breyta lífveru þarf utanaðkomandi inngrip í frumur og gen. Breytingarnar verða ekki af sjálfu sér. Staðfestir það ekki að Guð greip inní tilveruna og skapaði lífverur hvert eftir sinni tegund?

Guðfinna þú varst frábær, bara að væri hægt að mæla það þá myndi líffræðiskor Háskólans taka þig í sátt.

kveðja

Snorri í Betel 

Nakinn sannleikur!

Er það tilviljun að Vilhjálmur hélt sína síðustu ræðu á friðarfloppinu í Viðey? Var ekki fyrsta móttaka hans í embætti borgarstjóra að faðma "Drottninguna af Viðey" og síðasta að tendra Friðarsúluna í Viðey? 

Viðey hefur ekki verið Sjálfstæðisflokknum  til landvinninga í stjórnmálum þessa dagana. Davíð fór þangað til að makka við Jón Baldvin og mönnum sýndist það hafa verið gæfuspor en þau urðu ekki fleirri. Hvers vegna?

Það eru til lögmál tilverunnar sem eru meira en við sjáum. Viðey hefur verið eins og helgur reitur í gegnum Íslandssöguna. Þar var klaustur lengi vel. Hún var kirkjueign um aldir og helguð þannig Kristi konungi. Konungur gerði Viðey að heimilisreit Skúla Magnússonar og fáum áratugum síðar (1841)var Biblían prentuð þar sem er gjarnan kölluð "Viðeyjarbiblía". Þess vegna er Viðey helgur reitur.

Mér þykir því heldur undarlegt að borgarstjórn skuli velja hana sem stað fyrir friðarljósið sem stendur fyrir allt annað en friðarhöfðingjann. Friðarhöfðinginn er Jesús Kristur og hann boðaði að til væru tveir staðir himinn og helvíti. Frá Viðey barst þessi boðskapur um Ísland og varð landi og þjóð til blessunar. 

Þegar friðarboðskapur Lennons og Yoko ómar frá eyjunni er sungið um friðinn sem hvorki hefur himinn eða helvíti, ekkert land heldur bara þig og mig. Guð er gerður útlægur í þeim friði. Þannig hefur einnig síðasti áratugur verið undirlagður af Guðlausum reglum og lögum sem ekki hafa tekið mið af því er Kristin trú geymir.

Viðhjálmur verður því fyrir slíkri reynslu að syngja með Birni Inga friðarboðskapinn en eignast samt ófriðinn og sundurlyndið. Björn Ingi fær heldur engan frið í sín bein hann sá framtíð sína í "bláu ljósi" og tók ákvörðun að efna til ófriðar við "bláu höndina"!

En á bak við þetta allt er sú staðreynd að menn öðlast engan frið nema hafa Friðarhöfðingjann Jesú frá Nasaret í sínu lífi. 

Það er því opinber ofanígjöf frá Guði almáttugum að svona fara mál Reykjavíkur þegar menn halda að hægt sé að vanvirða hin helgu vé sem hafa sögu að geyma um Guðs vors lands. Hann veit að ekkert hár verður skert á höfði okkar án hans vitneskju og ekkert smáblóm fellur á fold nema hann sjái. Land okkar er frátekið Kristi konungi. Að láta hann til hliðar fyrir John Lennon er að skýðast ösku en ekki skartklæðum. Sjá menn það ekki?

Megi Vilhjálmi hlotnast sú náð að leiða Sjálfstæðisflokkinn úr herkví hinnar Guðlausu mannhyggju og inní að endurreisa hin föllnu vígi Guðs kristni þar sem Biblían verður aftur höfð sem málsvari og bók sannleikans.

"Ó, Guð vors lands og lands vors Guðs".. "vor hertogi á þjóðlífsins braut" leiði dugandi stjórnmálamenn fram fyrir skjöldu.

Það er nefnilega ekki góðs viti að flokksgæðingar fái að hagnast um milljarða á sama tíma og lögregla, kennarar og uppeldisstéttir flýja af vettvangi vegna rýrra kjara af hendi hins opinbera. Stjórnmálamenn ráða hvorutveggja.

Amen

Snorri í Betel 

 

Áætlunin með Ísrael!

 

Í gegnum aldirnar hafa gyðingar þurft að þola harðræði, ofsóknir og útrýmingar . Þeir hafa samt ávallt haldið lífi í einni eða annarri mynd. Nú erum við Íslendingar beðnir um að koma að málum til að unnt sé að mynda frið í kringum eina ríkið sem gyðingar hafa átt sem griðland frá því þeir voru herleiddir af Babyloníumönnum á dögum Nebúkadnesars um 597 f.Kr. Síðan þá hefur ríki þeirra þurft að lúta yfirráðum einhvers "stórveldis" uns þeim var dreift meðal þjóðanna! En 1948 stofnsettu þeir sitt eigið ríki, í fyrsta skipti í 2545 ár.

Saga gyðingsins er fasttengd þeirri kenningu að Guð sé til og þeir í lykilhlutverki að opinbera vilja og áætlun Guðs almáttugs, skapara himins og jarðar.

Einn þáttur hennar, lítið skilinn eða  illa kynntur, er trúin á "Messías". Þá sögu er hægt að kynna sér af spjöldum Biblíunnar og er hún órjúfanleg sögu gyðinga.

Ættartala Jesú Krists nær alveg til Adams. Í henni er að finna sæg nafna sem öll eru frá  Adam, Abraham og Davíð. Skiptir þetta einhverju máli?

Adam fékk að vita að fjandskapur yrði milli "sæði höggormsins og sæðis konunnar". Konan hefur ekki "sæði" nema barn sem hún elur. En vegna syndafallsins þá var björgunaráætlun hrint af stað því tilveran þolir ekki vald syndar og dauða. Þau öfl rústa henni og konungur eyðingaraflanna, Satan, náði undirtökunum með óhlýðni Adams og Evu.

Þetta er ítrekað við Abraham eins og sést af orðum 1.Mós.12: 7  "Niðjum þínum vil ég gefa þetta land". Orðin "niðji og sæði" er hebreska orðið "Zeragh" sem einnig er þýtt sem "ávöxtur". Zeragh (ávöxtur, sæði, niðji) er notað sem eintöluorð í þessu samhengi svo ekki er átt við fjölda.

En frá Arbaham og Söru skyldi afkvæmið koma sem væri "blessun til allra þjóða". Páll postuli leiðir þessa sögu fram í kennslu sinni í Rómverjabréfinu 4. kafla. En þegar við fylgjum sögunni eftir þá kom yfir Guðs fólk vernd og aðskilnaður frá öðrum kynþáttum og þjóðum. Frá þessum tíma fór Guð að gæta fólksins sem átti að fæða af sér ávöxtinn, sæði blessunarinnar. Abímelek mátti ekki snerta Söru og margar grimmdarsögur fyrstu Mósebókar verða ekki útskýrðar nema menn hafi í huga að baráttan við myrkraöflin var um það að ættleggur hins blessaða "sæðið, hinn blessaði" yrði ekki skemmdur. Því urðu allir karlmenn að vera merktir tákni umskurnarinnar til að vita að frá þeirra kynstofni mun hinn blessaði fæðast. Konur þurftu að gæta móðurlífsins og þangað var ekki frjáls og óheftur aðgangur. Því urðu gyðingar að lifa því kynlífi sem sæmir foreldrum Messíasar, einn maður og ein kona saman út lífið. Margskonar árásir voru gerðar til að hindra þessa áætlun og Gamla-Testamentið greinir frá því. Þær eru t.d. í freistingunni að girnast konu náungans - eyðileggja  uppsprettu hins sanna konungs - blessunarinnar. Taka sér útlendar konur sbr. Esrabók. Móse varð að umskera syni sína á leiðinni til Egyptalands til að hafa tákn sáttmálatákn Abrahams á sér og sínum.

Davíð fékk útvalningu svo að frá honum skyldi  afkomandinn, Messías koma. Þá hófst Sál handa um að drepa Davíð og sagt er að illur andi hafi sest í Sál. Djöfullinn vissi þá úr hvaða flokki Kristur ætti að fæðast og þegar honum tókst ekki að útrýma sveinbörnunum í Egyptalandi þá var reynt að útrýma Davíð, húsi hans og afkomendum. Síðast drengjunum í Betlehem á dögum Heródesar konungs (4.fkr?). Tilgangurinn var að eyða sæðinu, hinum blessaða, Messíasi.

En ættartala Jesú Krists leiðir fram þá staðfestingu að Kristur, Messías er afkomandi Abrahams í gegnum Júda ættkvísl og Davíðs húsi. Guð hefur náð áætlun sinni fram.

 

Hinn smurði var Krossfestur, hlutverk gyðinganna  næstum fullnað og mistök þeirra innsigluð- þeir höfnuðu blessuninni. Ríki þeirra var eytt 70 e.kr og 136 e.kr var þeim nánast burtrýmt úr Landinu Helga.

Gyðingum var einnig ætlað að verða þegnar í ríki Messíasar og því hefur hugsun þeirra undanfarin 2000 ár verið sú að hverfa aftur "heim til Jerúsalem" og mynda ríki Messíasar. Sú glíma stendur enn og mikil átök gagnvart þeim sem eiga hlutdeild í fyrirheitinu. Það er skýringin á því að öfl myrkursins hatast út í Gyðingana til að stöðva hina miklu áætlun Guðs, að leiða fram ríki Messíasar hér á jörð.

"Sæðið" er fætt, áætlunin næstum fullnuð, gyðingarnir komnir heim og aðeins einn stór þáttur eftir en hann er sá að Messías birtist á skýjum himins. "Hann mun koma á sama hátt og þér sáuð hann fara", sögð englarnir. Þessi Messías mun stíga fæti sínum á Olíufjallið og halda innreið í Musterið sem verður til staðar á Móríafjalli, Musterishæðinni.

Þar er  "Hús Gullhvelfingarinnar" fyrir og verður að víkja með góðu eða illu. En það mun víkja!

Nú er Íslendingum boðið sæti við borðið. Ég vil hvetja Ingibjörgu Sólrúnu til að þekkjast það boð og tala máli erfingjanna að fyrirheitum Guðs. Því þegar Abraham var lofað afkomanda og niðjum þá var honum einnig lofað að landið yrði þeirra. ( 1.Mós. 15:18) frá Egyptalandsá til Efrat.  Það er því hlutverk okkar að bjarga málum þannig að landinu verði ekki skipt í sundur enda þarf það ekki. Sú skipting sem gerð var í Osló hefur aðeins leitt til þess að vígasveitir hafa getað hreiðrað um sig "inní" landinu og gert búsetu þar ótrygga og hættulega. Þessum vígasveitum er ekkert heilagt, hvorki þeirra lífi né annarra, hvorki þeirra landi né annarra sbr. Líbanon

Margir Arabar búa í Ísrael og eru þegnar þess ríkis. Hvergi hafa þeir það jafn gott og hjá gyðingunum. Allavega er húsnæði þeirra þar mjög gott og velmegun greinileg á öllum sviðum. Þegar friður er kominn á milli Araba og gyðinga þá geta allir búið í sama landi og undir einni og sömu ríkisstjórn. Bara að menn skylji þátt Guðs í sögu lands og þjóðar. Nú er okkar tími til að stuðla að blessunin komi til gyðinga, Araba og Íslendinga. Því sá sem blessar gyðinginn fær blessun frá Guði:

Þá munu fiskimiðin fyllast og verða óþrjótandi uppspretta auðs, vinnu og starfa. Í stað hnignandi landsbyggðar verður búsæld til lands og sjávar. Hingað mun þá sækjast einvala lið frá öllum þjóðum með allt hið besta til fagurs mannlifs.

Kær kveðja

Snorri í Betel

Pólitíkin í hendi Guðs?

Ingibjörg er í Ísrael og fær að snerta á þjóðfélagsmálum þar. Þau eru bæði glæsileg og sorgleg. Það er hryggilegt að koma á þetta fallega og söguhlaðna svæði og finna grátandi mæður, hatursfulla syni og vonlaus ungmenni vegna ástands sem ráðamenn fyrri kynslóða sköpuðu. Það er eins og vanti hugdirfsku sem segir :"hingað og ekki lengra ég vil skapa barni mínu bjarta framtíð". En það kostar! Það kostar líka að viðhalda hatri og stríðsrekstri. Vita menn að þegar Bandaríkjamenn og Bretar yfirgefa Írak þá munu mæta þar aðrar þjóðir i hatursfullum tilgangi svo hægt verði að byggja upp stóran her sem hefur þann tilgang að útrýma Ísrael? Þetta er skv. spádómum Biblíunnar (Esekíel 38 og 39) En sú ráðagerð mun kosta milljarða. Því þegar Orð Guðs rætast þá snertir það alltaf "fjárafla þjóðanna"!

Athugum þetta:

1. Þegar Nói fékk skipun frá Guði að byggja Örkina þá þurftu einhverjir að borga. Byggingartíminn var 100 ár svo allavega þurfti að skaffa daglaunamönnunum fjármuni allan tímann. Ekki er vitað um bókhald smíðinnar því skolaði í burtu ofaní einhverja olíulindina. Má vera að við séum að komast á því þegar við ferðumst í sumarfíinu!

2. Þegar Móse fór með Ísraelsmenn úr Egyptalandi þá: tóku þeir svo mikið af gulli og silfri sem þeir gátu borið því Egyptar leystu þá út með gjöfum (2.Mós.12:35).

3. Þegar gyðingar fengu heimfararleyfi úr "Herleiðingunni til Babylonar"  þá var einnig hlaðið á þá gjöfum. (Esrabók 1:4) Þannig var ferðakostnaður fjármagnaður og uppbygging Musterisins í Jerúsalem.

4. Þegar gyðingar fóru að steyma til Ísraels þá var íbúafjöldi gyðinga 1947 600.000; 1950 voru þeir 1000.000.- ein milljón; 1966 2.345.000,- og síðastliðin 15 ár hefur að jafnaði fluttst inn til landsins 100.000 á ári. Stór hluti ferðakostnaðarins kemur erlendisfrá í formi styrkja, gjafa og lána. T.d að 1991 fengu gyðingar lán uppá tíu milljarða $ til að standa straum að ferðakostnaði Falasha gyðinga frá Eþíópíu og rússneskra gyðinga (askenas) til Landsins Helga og Bandaríkjastjórn var "ábyrgðaraðili" lánsins. (Mbl.12.ágúst 1992).

Er þessi skipan mála tilviljun að frá dögum Móse, Esra prests og til okkar daga skuli "fjárafli þjóðanna" vera notaður til að fjármagna áætlun Guðs svo spádómarnir rætist?

Ég trúi að þetta séu hin gullnu tækifæri til að gera sig sjálfan að verkfæri í áætlun Guðs. Þú hefur möguleikann á að gerast þáttakandi að yfirlögðu ráði eða láta stjórnvöld taka skatt af þér til að fjármagna áætlun Guðs. 

Þegar Ingibjörg kemur til baka þá verður hún með áætlun að senda íslenskt fjármagn til uppbyggingar í Ísrael og vera þannig, vitandi eða óafvitandi, þátttakandi í endurbyggingu Guðs á Ísrael.

Nú fara Ísraelar að endurreisa Musterið á Móríafjalli. Þar byggði Salómon, Serúbabel og Heródes musterið. Það verður einnig gert á okkar dögum með fjárhagsstuðningi allra þjóða. Þangað munu einnig renna íslenskar krónur og vera gulltryggðar í Guðs verkinu. 

Endurkoma gyðinganna til Ísraels er mesta táknið  og undanfari þess að Jesús Kristur kemur aftur á sama hátt og menn sáu hann fara, "á skýjum himins, með mætti og mikilli dýrð."

Hvað ætli það kosti? 

 

 

Náttúruvá, kvótinn og hönd Guðs!

Nú eiga fáir svör þegar spurt er um ástand fiskistofna. Íslandsmið eru yfirgefin og lítið er að hafa. Þó heyrast raddir sjómanna um hið þveröfuga þar sem menn hafa fengið landburð af afla eins og dæmi er um frá Grindavík. En samt á að skera kvótann niður.

Menn eru að tala um milljarðatap í útflutningsverðmætum, auðvitað. Alltaf koma svona aðgerðir við budduna. En þetta ástand getur hæglega þýtt hrun byggða og þá gjaldþrot íbúa staða þar sem lítið má berast að landi.

Hallgrímur Pétursson bað "meðan þín náð, lætur vort láð, lýði og byggðum halda". Hannn sá að það var ekkert sjálfsagt að byggð stæði. Fólk þurfti á lífsviðurværi að halda og náttúran yrði að vera gjöful til að byggðin héldist. Han vissi um þann sem réði en það er Guð sem getur gripið inní og stjórnað náttúrunni.

Mér er hugsað til Skaftárelda í lok átjándu aldar þegar hraunið lagði þúsundir hektara að fótum sér og fólk hrundi niður vegna hörmunganna. Þá er gjarnan vísað til þeirrar sögu þegar Jón messaði að Kirkjubæjarklaustri og sóknin bað Guð um inngrip. Hraunið stöðvaðist örfáar þverhendur frá kirkjunni og tók að renna annað. Ekki er nein sýnileg skýring á því hvers vegna svona fór en þeir sem báðu og sáu voru ekki í vafa að hönd Guðs greip inní fólkinu til bjargar.

Annað dæmi um inngrip Guðs var einum 50 árum fyrr eða í Mývatnseldum 1729. Þá rann hraunið að Reynihlíð og var að leggja byggðina þar í eyði. Mývetningar mættu til kirkju(27.ágúst) og báðu Guð um inngrip. Ekki var neinn í vafa þá um björgun Guðs þar sem glöggt má sjá að hraunið stöðvaðist rétt við kirkjugarðinn. Enn er þessa minnst með skurðmynd sem prýðir prédikunarstólinn í kirkjunni. En mér hefur verið spurn hvort þessir atburðir hafi blásið lífi í trú Ísendinga. Eru þeir margir sem trúa því að Guð geti gripið inni hamfarir eldgosa eða sjávar?

Í Vestmannaeyjum eyðilögðust um 400 hús 1973 en fólkið missti ekki móðinn en varð trú Vestmannaeyinga á náð Guðs eitthvað meiri? Hættu menn að láta lífið snúast um efnishyggju og hégóma? Urðu kirkjurnar eitthvað betur sóttar eftir eldgosið?

Það er engu líkara en að maðurinn í öllu sínu veldi snúi sér aldrei til Guðs skapara síns nema allt hrynji í áætlunum hans.

Jesaja talar rækilega um þetta í 5. kafla bókar sinnar þegar hann segir: "Vei þeim sem bæta húsi við hús og leggja akur við akur (kvóta við kvóta) uns ekkert landrými (fiskisókn) er eftir og þér búið einir í landi." Svo í versi 20 "Vei þeim, sem kalla hið illa gott og hið góða illt, sem gjöra myrkur að ljósi og ljós að myrkri, sem gjörir beiskt að sætu og sætt að beisku."

Hafa menn ekki einmitt verið að vinna svona með kvótann? Heilu byggðarlögin er lögð að velli og jafnvel þó svo að ein byggð (Vestmannaeyjar) sitji að 10% kvótans og íbúatalan er 1 % þjóðarinnar þá er sú byggð að hruni komin. Blessunin í formi tekna og atvinnu kemur byggðinni ekki til góða því þeir sem sitja að kvótanum (eiga hann) setja afraksturinn í sinn eigin sjóð. Þannig verða "fögur hús mannlaus því að tíu plóglönd í víngarði skulu gefa af sér eina skjólu og ein tunna sæðis (364 lítrar) eina skeppu (12 lítrar). 

Tengjum þessi orð spámannsins saman við laun í fiskvinnslu eða afkomu fyirtækjannna. Þau eru svo skammarleg að Íslendingar mæta varla lengur þar til vinnu heldur ráða útlendinga til starfans (meðan hann ekki skilur íslenska tungu.) Fyirtækin eiga að skapa arð og hluthafar fá tryggðan arð. Er þetta ekki sama munstur og þrælahald?

Heyrum við sjómenn og kvótaeigendur segja:"nú er tími til að biðja Guð að rétta hlut okkar og gefa að nýju fisk í sjóinn"?  Var því ekki þannig farið á dögum Péturs fiskimanns við Galíleuvatn að þegar "kvótinn var búinn og fiskistofnarnir hrundir" þá mætti Jesús Kristur og sagði þeim að kasta hægra megin. Þá gafst vel svo að menn urðu að fá aðstoð frá bátum í landi.

Vonandi sjá menn boðskapinn úr Davíðssálmi 107 "þeir sátu í myrkri og niðdimmu bundnir eymd og járnum af því að þeir höfðu þrjóskast við orðum Guðs og fyrirlitið ráð hins hæsta.." svo segir:"Þá hrópuðu þeir til Drottins í neyð sinni, hann frelsaði þá úr angist þeirra, hann leiddi þá út úr myrkrinu og niðdimmunni og braut sundur fjötra þeirra."

Hverjir eru þessir fjötrar? Það er vaxtaokrið og láglaunakúgunin og löggjafir í andstöðu við boðskap og álit Guðs á ýmsum siðferðismálum ( prestar kalla hið beiska sætt og hið illa gott með boðskap sínum um samkynhneigðina).  Það hefur  aldrei verið til blessunar hvorki að kúga gamalmenni né öryrkja með kröppum kjörum. Srjórnvöld eru sek um að fyrirlíta foreldrana þegar kjör gamalmenna fleyta þeim ekki gegnum mánuðinn nema menn fasti annan hvern dag.

Nú er svo komið að náttúran vitnar gegn okkur og ef Guð grípur ekki inní þá verður íslenskt þjóðfélag eins og botnfastur borgarísjaki sem á aðeins eitt eftir og það er að bráðna og hverfa í flauminn.

Guð hefur séð svona hegðunarmynstur áður, Biblían greinir okkur frá fornum þjóðfélögum sem hurfu vegna sömu synda og við erum sek við að drýgja. En munurinn núna er sá að við getum snúið okkur til Drottins áður en syrtir meir í álinn. Hinir hrepptu dóminn og eru alvarlegar viðvaranir fyrir okkur sem þekkjum og getum kynnt okkur lögmál Drottins.

Leitum Drottins meðan hann er að finna, knýjum á svo að fyrir okkur verði upplokið. Hrópum til Drottins því líf okkar liggur við. Því enn hefur Guð sína reglu á :"Sjá, ég legg fyrir yðiur veg lífsins og veg dauðans." (Jer.21:8) Veljum þá lífið!

Vandi okkar er ekki "kvótakerfið" heldur hugarfar manna, það þarf að læknast!

Jesús Kristur er vegurinn, sannleikurinn og lífið! 

kær kveðja 

Ísrael, frábært land!

Ég hef ekki opnað bloggið frá því í maí. Dagarnir eru annasamir og annað fær forgang svo ritun á bloggsíðu fór "afturfyrir endamörk".

Ég tók mér ferð á hendur ásamt 18 öðrum til Ísraels og Jórdaníu dagana 13. til 26. júní. Ekki var laust við að sumir væru bangnir í upphafi ferðar vegna frétta um ástandið hjá Palestíunaröbum. En þegar inní landið var komið  og öryggisgæslan hafði skoðað okkur í bak og fyrir tók á móti okkur land með friði, sól og glaðværð. Í Tíberías voru allar götur fullar af ungu fólki með börnum sem og gamalmennum. Vopnaðir verðir gengu um og kættust með í glaðværðinni. Engan ótta var að sjá á íbúunum. En fréttir að heiman sögðu okkur frá mikilli spennu í Hamastan.

Þegar við komum í Nazaret þá var  föstudagurinn 15. júní. Ógurlegur hávaði var í miðbænum og mikil hróp og köll í háspenntu hátalarakerfi. Þar voru múslimarnir á bæn og kröfugerð. Þeir voru að heimta að byggja mosku á lóð fyrir framan Boðunarkirkjuna í Nasaret. Meiningin er sú að moskan eigi að vera (skv. Kóraninum) hærri en kirkjan því að ekkert hús má vera hærra en moskan í bænum. Þeir hafa ekki fengið leyfi frá bæjaryfirvöldum til að byggja þarna. Meira að segja hefur þeim verið boðið að velja aðra lóð jafnvel þá bestu í bænum. En sama hvað er í boði; aðeins skal byggja fyrir framan kirkjuna. Þeir ætla að byggja sama hvað tautar eða raular.

Daginn eftir var haldið norður í land að landamærum Líbanons. Þaðan til Cesareu Filippí þar sem Pétur lýsti því yfir að "Jesús væri Kristur, sonur hins lifanda Guðs". Svo lá leiðin uppí Gólanhæðir og litið yfir til Sýrlands á það svæði sem Páll postuli fékk köllun sína þegar hann ætlaði að hneppa í varðhald alla þá sem voru kristnir. Á þeim dögum var ekki friður í landinu. Um kvöldið fréttum við að eldflaug hafi lenti á svæðinu sem við fórum um fáeinum mínútum eftir að við hurfum þaðan.

Í Gólanhæðum er allstór dalur sem er nú klæddur vínberjatrjám en áður þöktu Hryðjuverkabúðir Fata hans Yassirs Arafats. Þegar gyðingarnir tóku landið þá breyttist um leið notagildi landsins. Nú eru þar ræktaðir ávextir í stað  hryðjuverka. Dæmigert!

Svo var haldið til Jórdaníu. Þar fengum við skemmtilegar og hlýjar móttökur hjá Jórdönum. Það hefur alltaf verið gott og gaman að koma til þeirra. Jórdanir eru brosmildir og einu athugasemdirnar sem gerðar voru á landamærunum voru þær að ég setti upp "kípuna" eða Bedúínaklútinn um höfuðið. Landamæraverðirnir brutu hann þannig að ég bæri klútinn rétt eða í umbroti eyðimerkur -lögreglunnar. Svo kvöddu þeir mig með orðunum "Lorenz, sir"og vísuðu til Arabíu-Lórenz.  Ekki var mikla spennu þar að finna.

Ferðin til Petru gekk í alla staði vel og voru allir þreyttir en glaðir eftir að menn skoluðu rykið í sturtunni og settumst að snæðingi. Maturinn var frábær og hótelið glæsilegt. Svo fór ég út á svalir og horfði á klettana í "Wady-Musa" upplýsta í næturhúminu. Þvílík fegurð og frábært augnayndi. Þar á svölunum sat maður nokkur og ég kastaði kveðju á hann. Hann tók vel undir og bauð mér sæti. Þetta var Jórdani, starfsmaður hjá Sameinuðu þjóðunum. Hann spurði mig strax hvað mér litist á ástand mála í Mið-Austurlöndum. Ég sagði honum upplifun mína, með rósemina, glaðværð fólksins og æðruleysi. Ég upplifði alla sem vini. En ég sagði honum að mér fyndist undarlegt allar þær fréttir sem heyrast héðan Ég sjálfur hef tekið við boðskap sem fyrst útgekk á þessu svæði og heitir kristin trú. Hún boðar mér að stunda frið við alla menn og þessi friðarsækni hefur  t.d. skapað náin og sterk Norðurlönd. En á þessu svæði er barið á bumbur ófriðar og tortímingar. En þar sem samvinna hefur tekist er góðs samstaða. Milli Jórdaníu og Ísraels er sterk samvinna um ræktun bæði í Jórdandalnum og á Wadi-Araba. Sú samvinna hefur leitt til þess að Jórdanía er sjálfum sér nóg um ávexti og grænmeti sem gyðingar hafa kennt þeim að rækta öllum til blessunar. Þar er dæmi um góðan árangur við að hugsa í lausnum.

Þá sagði hann: "Hér þarf nýja hugsun. Menn þurfa að hugsa í lausnum og spyrja sig hvernig framtíð vil ég að barnið mitt fái? Nú gilda ekki lengur rökin um það hvernig landið var fengið, keypt eða tekið hernámi heldur þarf að segja. Hér erum við og við verðum að búa saman, stunda frið og eiga viðskipti." Ég gladdist innilega yfir því að Jórdanía eigi svona velmeinandi menn. Þegar ég kvaddi þetta svæði og hvarf aftur heim þá bað ég Guð að vekja enn fleirri Jórdani, Palestínuaraba og Ísrela sem hugsa í lausnum og spyrja hvernig framtíð vil ég búa barni mínu?

Ég var gestur í landinu og fékk að njóta alls hins besta en fréttirnar bárust frá íbúum Hamastan og Fata að enn eru þeir fjötraðir í ófriði og hatri sem engan endi ætlar að taka. Við á Íslandi þurfum að byggja tengsl við friðelskandi fólk Ísraels og Jórdaníu en hafna hatursfullum gjöreyðingaröflum sem heimta útrýmingu Ísraels, þá er einhver von.

Friður var yfir flestum 

Stígamót og klámvæðingin!

Er eitthvert samhengi milli þessara þátta, Stígamót sem hjálparsamtaka og skemmtanasviðs klámsins? Jú eitt, það er samhengið milli sáningar og uppskeru.

Menn sá "gleði" og klæmast. Klám er einn arðsamasti útflutningur t.d. Bandaríkjanna. Menn gjarnan skipta tekjum þess ríkis í vopnaiðnað og næst á eftir er það skemmtanaiðnaður með öllum kvikmyndunum og í þeim reit, skemmtanaiðaðinum, er klámið hvað stærst.

Ríkasta kona Bretlands til margra ára var klámdrotting. Menn vita að "Playboy" er heimsveldi byggt á klámi. Þetta efni kveikir áhuga. Þróun í símatækni hefur gengið hratt fram vegna klám-áhugans á veraldarvefnum. ( sjá Time 14.april,´03, bls.64) Ég hef gjarnan heyrt að karlaklúbbarnir sem skemmta eða vinsælir veislustjórar á þorrablótum segja sögur sem gjarnan beinast að líkamshlutum neðan naflans. 

Hvert er þá umræðan að fara þegar Stígamót stíga fram og benda á eyðileggjandi þátt í þessum samskiptum fólks. Karlmenn virðast eitthvað ruglast þegar klámið nær tökum á þeim.

Það eru karlmenn sem eru dæmdir fyrir sifjaspell, nauðganir og perrahátt. Það er eitthvað mikið að í hugarheimi slíkra manna.

En skoðum annað atriði. Á hvaða aldri eru þeir sem helst hljóta dóma fyrir kynferðislega misnotkun?  Undir þrítugu. Þetta eru semsagt afkomendur '68-kynslóðarinnar. Sún söng við raust "all you need is love" og heillaðist af hippa-heimspekinni um frjálsar ástir. Það er sú kynslóð sem rauf múrinn að bíða ekki heldur hefja kynlíf fyrir giftingu. Þannig varð kynlífið sett í samhengið við mannlegar þarfir og skemmtanagildið látið ráða. Ábyrgð í kynlífi og skulbindingin "hvarf". Fóstureyðingin átti að leysa vandann en gerði það ekki og þá á pillan "daginn eftir" að leysa málið en gerir það ekki.

Klámið og frjálslyndið dregur nefnilega dilk á eftir sér. Dilkurinn er sá að fólki finnst það "notað"

Þannig hefur klámið alið af sér allt annað en "frelsi í kynlífi" heldur mikið frekar hömlulausa siðleysingja af því 68-kynslóðin braut niður siðferðismúra sem  fyrri kynslóðir höfðu byggt upp - sumar af biturri reynslu.

Þessi "múrbrot" siðferðisgildanna eru enn í gangi og það eru gjarnan kristnir einstaklingar sem reyna að sporna gegn þessu hruni án sýnilegs árangurs eða almennrar hylli. 

En má ekki benda á það fornkveðna "hvert það tré sem ekki ber góan ávöxt" verður upphöggvið. Svo þessi mælikvarði "af ávöxtunum skuluð þið þekkja þá" er sá merkilegi mælikvarði sem við eigum að nota á klámið. Það eyðileggur neytendur þess og þá sem  þeir misnota. Er ekkert sem við getum gert nema stofna Stígamót og gráta harma okkar í fjölmiðlum?

Okkur vantar hugrekki til að reka þetta illa afl af höndum okkar. Í fyrra (2006) birti Vikudagur niðurstöðu könnunar sem stúlkur í MA gerðu um kynhegðun unglinga á Akureyri. Þar komu fram skelfilegar upplýsingar um stórhættulega hegðun ungafólksins. Ekki var gætt að heilsusamlegu kynlífi né byggt upp traust milli einstaklinga áður en til kynlífs kom. Þessi skýrsla fékk enga umræðu eða úttekt fjölmiðla.

Svo stíga rannsóknaraðilar fram og segja að klámtölvuleikir eða nauðgunarleikir hafi engin hvetjandi áhrif á nauðgara. Þetta minnir mig á þá staðreynd hvað læknar voru legi að viðurkenna 

tengslin milli krabbameins og reykinga. Áratugum saman sá almenningur samhengið en læknar neituðu af því að það vantaði "óyggjandi sannanir" . Stundum sjáum við augljósar tengingar eins og í þessum siðferðilegu málum.

En heyrum við ekki hvað skemmist hjá fólki sem á barnsaldri eru misnotað? Það skynjar ekki kynlífið sem ást og væntumþykju heldur "notendur" án tillits til tilfinninga. Sérfræðingar eru farnir að benda á þessi tengsl. Við þurfum að sjá hvaða atriði eru eyðilögð með klámi og misnotkun.

Svo kom næsta kynslóð uppalin af þeim sem vissu ekki muninn á réttu og röngu. Þriðja kynslóðin er að mæta til leiks sem veit ekki hve lengi fólk á að vera gift eða hvers vegna á ekki að njóta frjálsra ásta og setja á netið athafnir þeirra sem eru niðurlægðir með "frjálsum" afhjúpuðum innileika kynlífsins sem átti að verða afþeying en breyttist í opinbera niðurlæginngu.

Af hverju? Mælikvarða siðferðisins vantar. Hvar er þá að finna? 

Nú er Biblían ekki vinsæl og sumum kirkjunnar mönnum finnst ekki nauðsynlegt að taka mark á Biblíunni. Svo hún sem hefur "lög að mæla" fær ekki hljómgrunn hefur þau ráð að gefa sem hefur manninn upp til virðingar. Hún varpar ljósi virðingar og væntumþykju á samband karl og konu. Hún varar við annarskonar samböndum.

 

kær kveðja

Snorri í Betel